نقد فیلم زود باش زود باش C’mon C’mon – درامی پر از اصوات

فیلم «C’mon C’mon» درامی ساده و پر از صداست. اثری که شما را به دنیایی پر از اصوات هدایت می‌کند که محور اصلی آن گردش دو نفره یک دایی و خواهرزاده‌اش است. فیلمی که با سادگی خود مخاطب را غرق در گوش دادن به وقایعی می‌کند که از زبان کودکانی روایت می‌شود که به شما درباره زندگی، فعالیت و آینده خود می‌گویند. همراه ما باشید با نقد فیلم زود باش زود باش.

فیلم چهارمین اثر بلند «Mike Mills» است. کارگردانی که بیشتر از آنکه در کارنامه خود آثار سینمایی داشته باشد، در دنیای صدا و موسیقی فعالیت کرده است. شاید دلیل انتخاب موضوع این درام که مصاحبه با کودکان است نیز همین فعالیت‌های او باشد. فعالیت‌هایی که فیلم زود باش زود باش را تبدیل به یک درام اجتماعی قابل توجه می‌کند.

اثری سیاه و سفید ولی پر از زندگی

فیلم تماما سیاه و سفید فیلم برداری شده است. همچون آثار شاخصی در سینما که از این تکنیک برای بازی گرفتن احساسات مخاطبان خود بهره برده‌اند؛ فیلم‌هایی همچون «Raging Bull» و «Dr Strangelove». زیرا استفاده از این تکنیک مخاطب را به درون شخصیت‌های اثر سوق می‌دهد و باعث می‌شود تا بیشتر از آنکه درگیر دنیای پر از رنگ شوید به کاراکترهای داستان توجه کنید.

مایک میلز از این تکنیک به خوبی بهره برده است تا ماجرای تقابل دو دیدگاه و زاویه دید را به زندگی، بتواند در مقابل چشمان مخاطبان قرار دهد. مخاطبی که نه به دنبال تشریح چرایی سوالات مطرح شده در دنیای فیلم بلکه به دنبال تفسیر سوالات مطرح شده در اثر باشد. به همین دلیل است که می‌توان گفت فیلم زود باش زود باش بیش از آنکه اثری درام باشد، اثری فلسفی است.

سفر به دنیای کودکان

داستان فیلم زود باش زود باش درباره جانی با بازی «Joaquin Phoenix» است. او صدابرداری است که با سفر به نقاط مختلف آمریکا و مصاحبه با کودکان، پادکستی رادیویی را می‌سازد. پادکستی که هدفش نشان دادن جهان از پیش چشمان کودکان و نوجوانانی است که به آن نگاه می‌کنند. او اما خود درگیر سوژه‌هایش نمی‌شود ولی حضور خواهرزاده او در کنارش باعث می‌شود تا جانی این درگیری با سوژه‌هایش را پیدا کند.

تماشای آنلاین فیلم‌های Joaquin Phoenix در فیلم‌گردی

جانی به درخواست خواهرش، باید زمانی کوتاه در کنار خواهرزاده خود وقت بگذراند. وقت گذرانی که باعث می‌شود پیرنگ اصلی فیلم شکل بگیرد. پیرنگی که به دنبال کشف و شهود در زندگیست و خواهرزاده جانی با نام جسی، وظیفه دارد پرسش‌هایی را در خلال این سیر و سلوک فلسفی مطرح کند. جانی در برخورد با این سوالات و فکر آنکه تا به حال در زندگی خود چه می‌کرده، حالا با پرسش‌های یک پسر هفت ساله جهان او را دگرگون می‌کند.

نقد فیلم بلفاست Belfast – زندگی در ایرلند شمالی

فلسفه زندگی

پرسش‌های جسی بُعد فلسفی بسیار زیادی دارند. فلسفه‌ای که برای یک پسر هفت ساله، درک آن‌ها ممکن نیست. اما نکته اینجاست که یک انسان بزرگسال مثل جانی نیز نمی‌تواند به این پرسش‌ها پاسخ درستی دهد. در واقع کارگردان با کنار هم قرار دادن این دو شخصیت به مخاطب خود یادآوری می‌کند که برای درک زندگی و پاسخ به پرسش‌هایش سن، تحصیلات، تجربه زندگی و خیلی چیزهای دیگر اهمیتی ندارد.

فیلم زود باش زود باش از لحاظی شباهت به «Manchester by the Sea» دارد زیرا در پی کشف راز و رمز زندگی است. از سویی دیگر به «Belfast» شباهت دارد زیرا تقابل جهان کودکی و بزرگسالی را به مخاطب نشان می‌دهد. دو اثری که عمیقا مخاطب خود را درگیر موضوعاتی می‌کنند که از زبان شخصیت‌های فیلم بیان می‌شود. درام‌هایی تاثیرگذار که دیدنشان خالی از لطف نیست.

هنرنمایی دوباره واکین فینیکس

فیلم «C’mon C’mon» ساده و بی غل و غش است. کارگردان از فلسفه می‌گوید اما قرار نیست شما را آنچنان درگیر فلسفه‌ای که در سطرهای بالا ذکر شد کند. بلکه می‌خواهد نشان دهد کاراکتر جانی چگونه زندگی و کارش را در یک گرداب عجیب فرو برده است. گردابی که روابط او با خواهرش، خواهرزاده‌اش، دوستانش و حتی نامزدش را تحت شعاع قرار داده است.

بُعد فلسفی فیلم در واقع رسیدن به نقطه‌ای است که جانی بفهمد در زندگی چه اشتباهاتی انجام داده و چگونه می‌تواند دوباره جهان خود را منظم کند. جهانی که عامل نظم آن همان مصاحبه‌هایی است که با کودکان دارد. البته نباید فراموش کرد که بازی تاثیرگذار واکین فینیکس در این درام بر جذابیتش افزوده است. بازیگری که در آثاری همچون «Her» و «Joker» بازی‌های درخشانی از خود برجای گذاشته است.

فیلم زود باش زود باش از جمله آثار حال خوب کن سینماست. ژانری که عملا وجود خارجی ندارد و بیشتر بین عامه مردم شناخته شده است. ژانری که با دیدن آثار آن لذت خواهید برد. با تشکر، نظرات خود را درباره نقد فیلم زود باش زود باش در بخش دیدگاه‌ها با ما در میان بگذارید.